Artik kel kalsam da kurtulsam her yerde sacimi gormekten diyorum. Biktim artik sofrada, bilgisayarda, masada, yerlerde saçımı görmekten. Zaten artik bir ise yaramayan ölü mısır püskülü kivamibda saclarim var. ne şekil aliyor ne bir sey. Her yerden dokuluyor ve kulak ustlerim de iyice seyreldi.
Ne zaman baska bir berbere gitsem kulak ustlerini kendin mi kestin saç kalmamis fazla girmissin diyor. Dokuluyor diyince orasi dokulmez ya diyip geciyor.
Saclarim tamamen ölü gibi. Bundan 5 yil once de asiri bir dokulme gecirmistim, doktora gittim telogen efflivium demisti, bir karisim vermisti 2 3 ay kullaninca saclar aşırı saglamlasmisti, dokulme sıfırdı.
2018de tekrar baslayan dökülme bu kez hizlica sakaklari aldi götürdü, on cizgiyi seyreltti, saclar pismaniye gibi hep aşağıda, eskiden su ile yukari kaldirsam sekilli kalirdi, simdi wax ile diksem de 2 dk sonra iniyor alnima basık duruyor. Güç yok saclarda.
Babamin halı gibi saçı olmasina ragmen benim bunlarla ugrasiyor olmam biktirdi beni. Baska bir seye odaklanamaz, moral bulamaz, eglenemez gülemez oldum. 5 dk unutup mutlu olsam bir seye, aklima geliyor tekrar kafam düşüyor.
En kötüsü de insanlarin dalgaya almasi, sacim dokuluyor kel kaliyorum diyince hayvan gibi sacin var ne dokulmesi diyorlar.
Finasteride kullaniyorum ama durduramiyor. Bir de kararsiz kullaniyorum cok, ne zamana kadar kullanacagim, kac sene kendimi kandiracagim, belki 5sene sonra tekrar dokulecek ilac etkisini kaybedince diye dusunup 3 5 sene icin kendimi yalandan kandirmaya gerek var mi diye dusunuyorum.
Bilgehan aydin, ilhan serdarogluna ulastim onlar da cevremdekiler gibi genetik dokulme goremediklerini soylediler. Ne yapicam bilmiyorum
